Stalag XB Sandbostel

Sandbostel

Stalag XB Sandbostel is een krijgsgevangenen- en concentratiekamp uit de Tweede Wereldoorlog dat gelegen is in de Duitse plaats Sandbostel. Tussen 1939 en 1945 werden meer dan een miljoen krijgsgevangenen na hun gevangenneming gedeporteerd naar Sandbostel. Een groot aantal, maar in verhouding een klein aantal, van de gevangenen overleed in het kamp (zo’n 50.000). Ze stierven aan honger, moord door bewakers van de SS of aan een of andere besmettelijke ziekte.

Het kamp werd in 1945 bevrijd door Britse troepen. De meeste van de gevangenen die er werden opgesloten waren gevangengenomen Russen, onder andere na operatie Barbarossa, en die werden nog veel slechter behandeld dan de anderen, aangezien Adolf Hitler ze in zijn boek Mein Kampf beschreef als Untermenschen. Later werd het ook een buitenkamp van het KZ Neuengamme

In deze omgeving is het Freiwillige Arbeitsdienst Deutschland (Duits Vrijwilliger Werkgroep Organisatie – opgesteld door de toenmalige gemeente) begonnen met de bouw van het kamp in 1932, een jaar later werd de bouw overgenomen door de Reichsarbeitsdienst (Landelijke Werkgroep Organisatie).

Na 1 september 1939, werden er aanvankelijk Britse civiele geïnterneerden en Poolse krijgsgevangenen ondergebracht in grote tenten. Tijdens de oorlog arriveren er Belgische, Franse, POWs (krijgsgevangenen) uit Servië en Rusland, en Poolse vrouwen uit de getto van Warschau. Op 29 april 1945 bevrijdden de Britse troepen Stalag XB. In het begin van juni 1945 verlaten de laatste POWs en KZ gevangenen het kamp.

De Britse installeren vervolgens in dit kamp een internatie kamp voor de SS en de nazi leiders, alsook voor bewakers van het voormalige Stalag XB. Begraafplaats Omdat veel documenten verloren zijn gegaan tijdens de chaos van de bevrijding en de tijd erna, is het zeer moeilijk te bepalen hoe hoog het sterfte aantal van de gevangenen in Sandbostel kamp was.

Er is vervolgens in 1949/50 door de autoriteiten een commissie geïnstalleerd die het dodental vast stelde tussen 8.000 en maximaal 8.500 Sovjet soldaten. Het werkelijke aantal is waarschijnlijk hoger. Volgens een verklaring van een POW (kamp gevangene), die destijds de tolk was van een Duitse officier, zouden er zelfs alleen in de winter van 1941/42, 35.000 Sovjet gevangenen zijn omgekomen.

Bron: Wikipedia